اولین روز بارانی را به خاطر داری؟

غافلگیر شدیم

چتر نداشتیم
خندیدیم

دویدیم
و
به شالاپ شلوپ های گل آلود عشق ورزیدیم...

دومین روز بارانی چطور؟

پیش بینی اش کرده بودی

چتر آورده بودی
و من غافلگیر شدم

سعی می کردی من خیس نشوم

و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود...

و سومین روز چطور؟

گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری

چتر را کامل بالای سر خودت گرفتی و شانه راست من کاملا خیس شد.

و چند روز پیش را چطور؟

به خاطر داری؟
که با یک چتر اضافه آمدی

و مجبور بودیم برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر راه برویم.

فردا دیگر برای قدم زدن نمی آیم.

تنها برو

26 / 10 / 1390

12:39 قبل از ظهر |- اواره مرگ -|